Kościół pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kostrzynie wzniesiony został w pierwszej połowie XVI wieku, dzięki staraniom klarysek gnieźnieńskich, przy wsparciu królów polskich. Według ustaleń Janusza Tomali, „Murowana architektura romańska i gotycka w Wielkopolsce, „miało to nastąpić wcześniej, może pod koniec XV wieku. Pośrednio może wskazywać na to informacja o zamówieniu w 1507 r. przez komentarza kościoła Błażeja i witryka kościoła Wojciecha Siekierkę u poznańskiego malarza Stanisława Skórki obrazu przedstawiających Krzyż i św. Longina. Parafia obejmuje obszar centralnej i północno- zachodniej części Kostrzyna wraz z północno- zachodnią częścią gminy. Kościół i parafia jest częścią dekanatu kostrzyńskiego, należącego do diecezji poznańskiej. Obecnym proboszczem jest ks. Krzysztof Kaczmarek. Tradycja funkcjonowania kościoła w Kostrzynie jest znacznie starsza, sięga średniowiecza. Pierwszy kościół w Kostrzynie mógł zostać wzniesiony na przełomie XI/ XII wieku. W ciągu kilku wieków, obecny kościół kostrzyńskie był wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Szczególnie trudne warunki miały miejsce w drugiej połowie XVII i pierwszej połowie XVIII wieku. W generalnym zarysie kościół przetrwał do naszych czasów, z wyjątkiem wieży, która znajdowała się w zachodniej części budowli. W latach 1793- 1918, kościół, parafia i miasto Kostrzyn znalazły się pod panowaniem pruskim ( z wyjątkiem okresu 1807-1815, kiedy należał do Księstwa Warszawskiego). W latach 1918-1939, kościół przechodził liczne remonty. Od września 1939 do stycznia 1945 roku kościół został zamknięty przez hitlerowców i zamieniony na magazyn. Po wyzwoleniu, w styczniu 1945, kościół został ponownie otwarty.

 

Po północnej stronie kościoła mieści się drewniana dzwonnica z 1816 roku, remontowana w 1871 i rekonstruowana w 1999 r.

 

Źródło: https://pl.wikipedia.org