Wraz z rozwojem sieci komunikacyjnej na przestrzeni badanych lat silnie rozwinęła się sieć osadnicza. Rozrost szczególnie widoczny jest w mieście Kostrzyn, gdzie początkowo osada powstawała wzdłuż dwóch głównych szlaków. Z czasem wraz z rosnącym znaczeniem miasta na tle regionu oraz rozwojem sieci komunikacyjnej osada targowa zaczęła się rozszerzać. Rozwój miasta bardzo dobrze odzwierciedla liczba mieszkańców, gdzie od roku 1804 obserwowany jest jej stały wzrost.

 

 

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

​

      Podobne wyniki widoczne są dla analizy liczby budynków dla miasta Kostrzyn. Do roku 1944 ich liczba oscylowała w granicy 230-270 budynków ze spadkiem do 101 budynków w roku 1893. Różnica ta może wynikać zarówno z innej skali podkładu mapowego z tego roku i mniejszej dokładności (budynki są zgeneralizowane, brak wyszczególnienia na poszczególne obiekty, zwłaszcza w okolicach rynku). Jednak wartość ta może również oznaczać, iż w tym okresie w mieście trwały prace budowlane, gdyż większość kamienic na terenie miasta datowanych jest na przełom XIX i XX wieku. Szczególnie widoczny jest wzrost liczby budynków na mapie w układzie PUWG 1965 oraz PUWG 1992. Tak nagły przyrost można tłumaczyć przede wszystkim dogodną lokalizacją miasta i gminy Kostrzyn. Rozwój sieci komunikacyjnej sprawił iż analizowany teren stał się atrakcyjnym miejscem do zamieszkania, bliskość takich aglomeracji jak Poznań, Gniezno i Września sprawiły, że wiele osób mogło zdecydować się na przeprowadzkę do mniejszego miasta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   Rozwój sieci osadniczej zauważalny jest również dla całej gminy. Analiza liczby budynków dla poszczególnych horyzontów czasowych pokazuje, że już od roku 1893 następuje ich stały wzrost (Rok 1802-03 został pominięty ze względu na zbyt dużą generalizację sieci osadniczej na mapie z tego okresu).

 

 

 

 

 

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

​

 

   W okresie od roku 1893 do roku 1911 przybyło 696 budynków, nieco mniejszy przyrost notowany jest dla okresu międzywojennego. Największy rozwój sieci osadniczej (analogicznie jak w mieście Kostrzyn) zauważalny jest w okresie powojennym. Przybyło wówczas 2669 budynków. Pierwsze lata po zakończeniu konfliktu to intensywny czas odbudowy miasta. Jednak wyraźny wzrost gospodarczy notowany jest dopiero w latach 50-tych i 60-tych. Okres ten związany jest z intensywnym wzrostem indywidualnego budownictwa mieszkalnego. W miejscu dawnego folwarku Antoniewo powstało Osiedle Grunwaldzkie, we wschodniej części miasta (za dawnym jeziorem Pło) rozwinęło się Osiedle Strumiańskie. W centrum miasta powstały Osidela Grunwaldzkie, Poznańskie oraz osiedle przy ul. Piasta. Duży wzrost liczby budynków notowanych jest również w pobliskich wsiach. Nowe domy powstawały głównie w Czerlejnie, Siekierkach oraz Iwnie.